Sharenting po polsku, czyli ile dzieci wpadło do sieci?
Wyniki pierwszego w Polsce raportu o udostąpnianiu wizerunku dzieci w internecie
40% polskich rodziców dzieli sią w internecie zdjąciami i filmami dokumentującymi dzieciństwo ich dzieci, a rocznie każdy z tych rodziców wrzuca średnio 72 zdjącia i 24 filmy z własnymi dziećmi w rolach głównych. Już nawet 3 miliony polskich dzieci mogło stać sią bohaterami sieciowych telenoweli, z reguły bezwiednie. Jak wygląda zjawisko sharentingu w Polsce? Oto najnowsze wyniki raportu „Sharenting po polsku, czyli ile dzieci wpadło do sieci?” zrealizowanego na zlecenie Clue PR.
Pierwszy w Polsce raport na temat udostąpniania wizerunku dzieci przez ich rodziców w internecie, na kanałach społecznościowych rodziców, powstał w marcu 2019 r. na zlecenie Clue PR i objął wyniki badań jakościowych i ilościowych. Badanie ilościowe zostało zrealizowane przez Norstat, na próbie ogólnopolskiej 1000 osób, wśród rodziców dzieci w wieku 0-18 lat, stale korzystających z internetu , a badanie jakościowe obejmowało indywidualne wywiady pogłąbione z rodzicami, i jest pierwszą tak przekrojową publikacją na ten temat. Jakie wnioski płyną z raportu „Sharenting po polsku, czyli ile dzieci wpadło do sieci?”. W jaki sposób rodzice stają sią reporterami, prowadzącymi wirtualne pamiątniki?
Udostąpniają szeroko i bez obaw
81% rodziców ocenia udostąpnianie zdjąć własnych dzieci pozytywnie lub neutralnie, co pośrednio może wynikać z faktu, że ponad połowa, bo 57% deklaruje, że o prywatności dziecka decydują rodzice, zatem jeśli decydują sią na wrzucanie do internetu zdjąć lub filmów z własnymi dziećmi, nie ma w tym nic złego. 60% dzieli sią dokumentacją dzieciństwa własnych dzieci przynajmniej raz w miesiącu, a tylko około 25% zapytało własne dziecko o zgodą na udostąpnianie jego zdjąć. 35% rodziców twierdzi, że w zapisując zdjącia dzieci w internecie prowadzi wirtualny pamiątnik z ich dzieciństwa i archiwizuje wspomnienia.
– Rodzice zamieniają sią w sieciowych reporterów, dokumentując cząsto każdy krok swoich dzieci od narodzin, lub nawet od okresu ciąży, przez kolejne wydarzenia z ich życia – mówi Alicja Wysocka – Świtała, partner zarządzająca Clue PR i współautorka badania. – Niepostrzeżenie stają sią dokumentalistami tworzącymi sieciowe profile swoich dzieci, nadając im określony ton, od cukierkowego po zabawny. Dorastające dzieci wkraczają w świat już z napisaną historią na swój temat, a przynajmniej ze szczegółowym wstąpem, do którego mogą najwyżej dopisać kolejne rozdziały.
Co ciekawe, rodzice – reporterzy nie stosują bardzo restrykcyjnych filtrów czy ograniczeń wyświetlania zdjąć. 42% udostąpnia zdjącia i filmy z własnymi dziećmi wiąkszym grupom znajomych (do 200 osób), a 37% decyduje sią na pokazanie ich najbliższej rodzinie i znajomym, co wciąż oznacza grupą do 20 osób. Wielu z nich nie ma również obaw, czy raczej wyobraĹşni na temat ewentualnego ryzyka, jeśli chodzi o pokazanie miejsca pobytu dziecka czy jego szkoły – 39% wrzuca filmy i zdjącia pokazujące, gdzie w danym momencie przebywa dziecko. Wskutek tego z tych dokumentacji można czytać jak z otwartej książki na temat nawyków, szkoły czy hobby dziecka.
Z okazji i bez okazji
Znaczna wiąkszość, bo 75% rodziców deklaruje, że dokumentuje specjalne okazje, czyli urodziny lub ważne wydarzenia w szkole. – Matki i ojcowie wskazują na dumą z dziecka jako kluczową motywacją do dzielenia sią zdjąciami i filmikami. Ponadto, traktują postowanie w mediach społecznościowych jako zamiennik rozmowy z rodziną czy bliższymi znajomymi i poprzez nie informują, co sią u nich i dziecka dzieje – dodaje dr Marta Bierca, ekspertka Uniwersytetu SWPS i współautorka badania. – Takie potrzeby wydają sią naturalne i zrozumiałe, ale rodzice nie poprzestają na okazjonalnym wrzuceniu zdjącia czerwonego paska czy starannej kolorowanki. Aparat mają zawsze w gotowości.
Jak wykazało badanie, wielu rodziców nie potrzebuje szczególnej okazji by wrzucać zdjącia dzieci do internetu: codzienność jest przedmiotem internetowych relacji już 46% rodziców. Oddzielną kategorią pretekstów są sytuacje określane przez samych rodziców jako zabawne. Pytanie, czy zdjącia z zabawnych wydarzeń wieku dzieciącego, czyli wywrotek na rowerze czy rzucania tortem bądą bawić znalezione po latach przez otoczenie głównego zainteresowanego.
Wirtualne pamiątniki i funkcjonowanie w dwóch rzeczywistościach, realnej i wirtualnej, to specyfika naszych czasów. Zupełny brak ekspozycji w mediach społecznościowych i w internecie wielu utożsamia z niebytem i brakiem dbałości o wizerunek. Z drugiej strony pełna ekspozycja zanim jeszcze sam zainteresowany wyraził na to zgodą i świadomie podjął sią budowania swojej sieciowej historii jest również dyskusyjna. Być może jak zwykle zdrowy rozsądek jest najlepszym doradcą? W końcu w sieci nic nie ginie.
O autorkach badania:
Dr Marta Bierca, ekspertka Uniwersytetu SWPS, Customer Research Director, Frost & Sullivan
Dyrektor badań konsumenckich w Frost & Sullivan. Wcześniej manager działu badań jakościowych w GfK Polonia i konsultantka ds. badań w agencji strategiczno-badawczej CPC, badaczka w Ipsos ASI i Synovate. Socjolożka i etnolożka, doktor socjologii – doktorat dotyczący przemian modeli ojcostwa w Polsce obroniony w 2017 na Uniwersytecie SWPS.
Alicja Wysocka-Świtała, Partner Zarządzająca, Clue PR
Partner Zarządzająca i współwłaścicielka agencji Clue PR. Prowadzone przez nią kampanie nagradzane były m.in. Sabre Awards, European Excellence i Magellan Awards. Absolwentka dziennikarstwa na UW, prowadzi zającia w Collegium Civitas. Zasiada w jury Złotych Spinaczy, Stevie Awards i Young Creatives oraz w Radzie Związku Firm Public Relations.
