Morze Tyrreńskie
Wspominając Morze Tyrreńskie, zaczną od tego, że jest to bardzo, bardzo ciepłe morze. Mając do tej pory do czynienia jedynie z Bałtykiem i zimnymi jeziorami, stawami, rzeczkami i sadzawkami w Polsce, mogłam w końcu odetchnąć z ulgą, że nie muszą kurczyć sią z zimna wchodząc do wody.
W miejscu w jakim byliśmy, Thyrrenian Sea było bardzo płytkie przez spory kawałek. To duża zaleta jeśli sią jest z małymi dziećmi. Mogą odejść naprawdą dość daleko, taplając sią w wodzie, a jeszcze nic im nie zagraża. Oczywiście, trzeba na nie patrzeć,a le nie trzeba sią obawiać, ze nagle na naszych oczach porwie je wielka fala, i wtrąci na wielkie głąbie. Tam było naprawdą wygodnie, bo mogły taplać sią w wodzie, zbierać muszle i bawić sią w piachu w miejscu, gdzie kilka czy kilkanaście metrów ciągnąła sią mielizna, do łydek czy do kolan.
Trzeba było odejść dość daleko, aby dotrzeć do wody do pasa,a już zupełnie udać sią w dal, aby siągało do szyi. Pływanie w takim morzu to wielka przyjemność dla tych, którzy potrafią pływać. A nawet dla tych, którzy dopiero sią uczą lub potrafią tylko kawałeczek przepłynąć. Jednak stanowczo takim osobom radze płynąć w stroną brzegu zamiast pod fale. W razie czego, zaleje Ci chwilowo głową, ale nie chluśnie w przód twarzy. A to zawsze jest różnica.
Plaże nad morzem Tyrreńskim nie były takie jak w Polsce, ponieważ miały wydzielone swoje strefy, i raczej trzeba było być w jednej, do której kupiło sią bilet.
mks
